In het kader van de Participatiewet creëert de gemeente Rotterdam als werkgever garantiebanen voor mensen met een arbeidsbeperking. Hoe maken we deze opdracht waar? Een interview met participatieadviseur Charles Burm Ferraz.
Charles is participatieadviseur bij het Werkgeversservicepunt Rijnmond.
Hij is voor meerdere bedrijven in de regio het eerste aanspreekpunt voor het onderwerp garantiebanen. Zo ook voor onze eigen organisatie: het concern als werkgever.
Charles begint zijn verhaal bij de werkgevers met te vertellen over de mensen om wie het gaat. ‘Ik heb het liever niet over een arbeidsbeperking maar over verminderd arbeidsvermogen. Ik probeer aan te sluiten bij het verhaal van het bedrijf. Is er draagvlak voor garantiebanen en wat zijn de mogelijkheden?’
Jobcarving en functiecreatie
Mensen met een verminderd arbeidsvermogen kun je niet zomaar op een willekeurige vacature plaatsen volgens Charles. De banen moeten ‘passend’ worden gemaakt. Bijvoorbeeld door extra begeleiding of een vermindering van de productiedruk; het zogenoemde jobcarving. ‘Iemand met een slechte rug moet je geen bierkratten laten sjouwen. Maar vakken vullen met lichte artikelen zoals wc-rollen kan natuurlijk wel. Het probleem met jobcarving is wel dat de baan wordt aangepast aan de mogelijkheden van één individu en daardoor niet zo duurzaam is als er uitval plaats vindt.’
Minder werkdruk
Je kunt ook nieuwe functies samenstellen (functiecreatie) door eenvoudige taken van verschillende banen samen te brengen tot een baan die geschikt is als garantiebaan. Zo’n baan is voor meerdere mensen geschikt en dus duurzamer. Vanuit de perspectief van de werkgever – en dat is leidend – is een extra voordeel dat de reguliere medewerker meer tijd over heeft voor complexere zaken en minder werkdruk ervaart omdat hij geen tijd meer kwijt is aan eenvoudige taken. Zo ontstaat de win-win. Het geeft dus kostenbesparing en een efficiëntieslag. De profit-organisaties zien die mogelijkheden al in. De landelijke trend is dat de markt voorop loopt ten opzichte van de overheid in de realisatie van garantiebanen.’
Doorvragen
‘De gemeente moet ongeveer 45 garantiebanen per jaar, gedurende twee jaar, opleveren. Die banen moeten een vast onderdeel gaan uitmaken van het strategisch personeelsbeleid. Charles ziet het als een uitdaging om daaraan mee te werken. ‘De ervaring leert dat hoe meer tijd ik aan de voorkant van het proces besteed, hoe groter de kans is op een succesvolle plaatsing. Als ik op de werkplek observeer en goed doorvraag, kan ik beter inschatten wat een werkgever nodig heeft. Daarom moet ik veel tijd besteden om alles duidelijk te krijgen.’
Bruggenbouwer
Charles ziet zichzelf als een bruggenbouwer. ‘Mijn taak is werkgevers laten zien dat garantiebanen een toegevoegde waarde kunnen hebben voor hun bedrijf. En ik moet hun verwachtingen managen. In de ideale wereld is mijn baan over twee jaar overbodig en zit mijn missiewerk erop. Omdat werkgevers over twee jaar niet meer zeggen: ‘Ze passen niet mijn bedrijf’. Maar: ‘ik wil er graag nog twee aannemen’.’